Greifenhagen

Greifenhagen, czyli Gryfino - kolejne miasto powiatowe województwa zachodniopomorskiego. Leży nad Odrą. We wczesnym średniowieczu słowiańska osada rybacka o nazwie Dąbrowa. O tym nie wiedziałam, ale tu chciałabym przytoczyć anegdotę z życia osobistego, ponieważ moja babcia urodziła się w Gryfinie, a poznała dziadka i wyprowadziła się z nim do .... Dąbrowy. Ale znajdującej się na drugim końcu Polski, koło Siedlec. Babcia tu już, co prawda nie wróciła na stałe, ale wróciły niektóre z jej dzieci. I tak oto większa połowa mojej rodziny mieszka na tych ziemiach, a część za Warszawą. Wracając do samego miasta, to nadal można tu spotkać ludzi utrzymujących się z rybactwa, ale Gryfino już nie tylko na rybactwie zarabia. Nie jest to jakąś cechą charakterystyczną tego miasta.

Takie tablice pojawiły się przy okazji remontu alejek. Zdjęcie prywatne.

Plac Pamięci Sybiraków. Zdjęcie mojego autorstwa. Niektórych elementów nie da się wyciąć ...

Od 1640 r. Gryfino znajdowało się pod panowaniem Szwedów, którzy opuścili je w 1679 r., przy okazji siejąc za sobą zniszczenia w murach obronnych i mostach.

Krzyż na Placu Pamięci Sybiraków. Zdjęcie wykonane przeze mnie.

W 1877 r., jak podaje źródło, miasto dostało połączenie kolejowe ze Szczecinem. Uwaga! Stacja PKP Gryfino nadal działa, jeżdżą pociągi, do Kostrzyna, do Zielonej Góry, do wspomnianego już Szczecina, ostatnio nawet przejeżdżają przez Gryfino pociągi o długich trasach, jak do Katowic, Wrocławia czy Krakowa i nie trzeba specjalnie jechać do Szczecina, by tam wsiąść w pociąg. Jak można dalej przeczytać, w około 1930 wybudowano fabrykę mydła, garbarnię i wytwórnię kapeluszy filcowych, a przy ulicy Szczecińskiej wzniesiono szkołę rolniczą i rzeźnię, na północ od miasta zlokalizowano duży zakład suchej destylacji drewna.

Park im. Stanisławy Siarkiewicz w Gryfinie. Podobno powstał na terenie dawnego cmentarza.... Zdjęcie wykonane przeze mnie.

O fabryce mydła, fabryce kapeluszy i garbarni słyszę pierwszy raz i zastanawiam się, w którym miejscu je wybudowano. Może kiedyś uda mi się tego dowiedzieć. Co do rzeźni to do dzisiaj stoi budynek po niej, ale już co innego tam się robi. Z kolei zakład suchej destylacji obił mi się o uszy, aczkolwiek chyba też już nie istnieje.

Gryfino leży niedaleko niemieckiej granicy, a więc nic dziwnego, że w 1945 r. toczono walki o most nad Odrą, przy których zniszczono
70 % zabudowań miejskich.

Most w Gryfinie, prowadzący przez Odrę do Niemiec. Zdjęcie mojego autorstwa. Sierpień 2019 r.

Widok na rzekę Odrę. Gryfińskie nabrzeże 2019 r. W tle kominy Elektrowni ,,Dolna Odra".

W Gryfinie największymi osiedlami są: Południe i Górny Taras. To drugie zostało wybudowane specjalnie dla pracowników pobliskiej elektrowni ,,Dolna Odra".

Budynek Urzędu Miasta. Obok, czerwony to poczta. Zdjęcie mojego autorstwa.

Jeśli chodzi o zabytki to w mieście jest Kościół gotycki Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, Brama Bańska, pozostały jeszcze w niektórych miejscach mury miejskie (w parku i na nabrzeżu), pałacyk pod Lwami. Zabytkowy jest też budynek Poczty Polskiej, powstał w 1883 r. W budynku dworcu PKP funkcjonuje też Muzeum Ziemi Gryfińskiej, ale otwarte jest chyba tylko jeden dzień w tygodniu. Jeszcze w nim nie byłam, szczerze mówiąc).

Gryfińskie nabrzeże. Zdjęcie mojego autorstwa.

Co roku, w dniach 1-3 maja odbywają się Dni Gryfina.

*Wszystkie zdjęcia, oprócz ostatniego wykonane telefonem.

Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Gryfino